- ՎՐԻԺԱԿ
- (ի, աց.) NBH 2-0835 Chronological Sequence: 6c, 9c, 10c, 14c ա.գ. κολαστής castigator, ultor ἁμυντήριος idoneus vindictae. Վրէժխնդիր ոք, եւ գործի նորին. պատժողական ինչ. եւ Զէն հարկանելոյ եւ պաշտպանելոյ. *Ի վերայ անցեալ նստին վրիժակք արեան. Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ: Խղեալ համառօտ զվրիժակն իրաւանց մահուն հասելոյ. Նար. ՟Ի՟Է: *Որ ոք սրտմտէր առ դաւիթ, ինքն լինէր վրիժակ նմա աստուած. Համամ առակ.: *Վասն զի զեղջերացն զղինական զօրութիւնն ʼի բաց ընկեցին, իբր ʼի սպառազինութենէ վրիժակացն մերկք եղեն: Երեւի վրիժակացն գործեաց ʼի նմա բազմութիւն. Փիլ. լիւս.: *Առիւծն մերկացեալ ʼի ճիրանացն եւ ʼի ժանեացն՝ ջարդեալ լինէր քարամբք, վասն զի ոչ ունէր զվրիժակսն. Ոսկիփոր.: *Զամենայն զվրիժակ զինուց եւ զվահանս տանել ʼի ցուցեալ եւ կազմեալ զինանոցս. Պտմ. աղեքս.: *Զդիր եղջերագեղ վրիժակացն (արջառոյ): Հեռագոյն վրիժակօք նետաձգութեանն կարծիս տալ անարութեան: Սրովն եւ այլովք պատերազմական գործւեօք ոչ կարէր համարձակութիւն բերել զվրիժակն. Պիտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.