- ՏԱՐՏԱՐՈՍ
- (ի, աց.) NBH 2-0859 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 12c գ. որ եւ յն. դա՛ռդառօս. τάρταρος, -ρα tartarus, -ra, -rorum. Իբր տեղի սարսելոյ եւ սարսռելոյ: Դժոխք՝ ըստ որում վեհ սառնամանեաց. անդունդք իբր ծովու. խորք. լուալիք աշխարհի. սանդարամետք. խաւար արտաքին. *Դժոխք եւ կորուստ, եւ տարտարոսն: Արկանել ʼի տարտարոսն: Արար խնդութիւն չորքոտանեաց ʼի տարտարոսն. Առակ. ՟Լ. 16: ՟Բ. Պետ. ՟Բ. 4: Յոբ. ՟Խ. 15: *Ի յաղցից եւ ʼի բոցոյ հրկիզեալ ʼի ցանկութեանցն. քանզի սոքա են ճշմարիտ տարտարոսն. Փիլ. լին. ՟Դ. 234: *Տարտարոսն՝՝ որ էն մէջ ամենայնի, տեղի ինչ է յոմանց ջուրց, եւ ստորախմբումն եղանի մինչեւ ցտիղմն. (որպէս մրուր աղտեղութեանց.) Նոննոս.: *Ի տարտարոսս ներքինս: Զժահահոտ տարտարոսաց զխորութիւնսն: Զգուբն ապականութեան զտարտարոս գեհենին. Մանդ.: *Ոմն ʼի հուր գեհենին մատնեսցի, ոմն ʼի տարտարոսն դատապարտեսցի. Խոսր.: *Զանհնարին դառնութիւն դժոխոց տարտարոսի. Յհ. կթ.: *Բանտ անուանէ զտեղի ինչ անդնդային եւ սանդարամետական՝ զհներքին տարտարոսն. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ը: *Զգունդս դիւացն ʼի տարտարոսն ընկղմեցեր. Ճ. ՟Բ.: *Ի տարտարոսի. ʼի գեհենոյն ʼի սառնամանիսն. Լծ. նար.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.