ՏԻ 2

(-) NBH 2-0873 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 10c, 12c, 13c մջ. ՏԻ՛. Աղէ՛. հա՛պա. տի՛ր. քե՛զ ասեմ. տէ՛, տէ՛հ, տեյինտի. յն. տի՛. *Սպառնականն (մակբայ) տի՛ր. տի՛. Թր. քեր.: *Տի՛ (կամ տի՛ր) կա՛ց մնա՛ ինձ. Երզն. քեր.: (Իսկ Սարգ. յհ. ՟Թ. տպ. 756, *Յորոց տի զմեռելոտի պատկերսն քանդակեալʼʼ. ընթերցի՛ր ըստ ձեռ. ուստի:) շ. ՏԻ շ. δέ autem. Եւս. իսկ. եւ այլ. յն. տէ՛. թ. տէ՛. տա՛. *Տի՛ միանգամայն պարզաբար անհատքն եւ մի թուով ոչ զումեքէ զենթակըայէ ասին. Արիստ. ստորոգ.: շ. ՏԻ ՆԱ. շ. Կից եւ ընդ այլ մակբայս, ՏԻ՛ ՆԱՏ ԱՀԱ, ՏԻ՛ ՆԱ ԱՌԱՒԵԼ, ՏԻ՛ ՆԱ ԵՒ ՈՉ. ἥδη, ἥδη δε καὶ am vero, imo et, immo μάλιστα maxime ἁλλὰ γαρ οὕχ, οὑδε οὑδέν sed ne quidem, nec etiam. Ապաքէն. արդէն իսկ. նա աւանիկ. մանաւանդ թէ. յաւէտ. առաւելապէս իսկ. եւ ոչ իսկ. տէ՛, տէ՛ հա, պիլէ, իլլա. *Առ ստեփաննոսիւ զի՞նչ ոչ արար, ո՞չ եցոյց որպէս հրեշտակի զերեսս նորա. տի՛ նա զի՞նչ եւ աստանօր յամենայնէ՝ որ բաւական էր հաւանեցուցանել զնոսա, պակաս եղեւ. Ոսկ. գծ.: *Տի՛ նա եւ զոր սիրէն իսկ ոք, միշտ ʼի ծածուկ առ ինքեան պահէ: Տի՛նա ոչ ինչ վերջացեալ ʼի յաճախութենէ չարաղէտն: Տինա դարձեալ եւ անկարելի իսկ է. եւ այլն. Պիտ.: *Տի՛ նա յառաջ քան զլինելն աշխարհի ընտրեաց: Տի՛ նա սաբեկայ ծառոյն զենեալ գառն: Հինգերորդ, տի՛ նա եւ առաջին իսկ, երկիւղ տեառն. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա: Գանձ.: Սարկ. խրատ ուսմ.: *Տի՛ նա ահա եւ ջրայնովք եւ չորքոտանեօք, գարշելեօք ծիծաղելեօք զինքեանս թշնամանեցին: Տի՛ նա ահա եւ կանայք դիմեցին խնդութեամբ առ նոյն խորոյկ: Տի՛ նա ահա նոյն իսկ նոքա յօրնակն խորանի եւ այլն. Առ որս. ՟Է: Փիլ. իմաստն.: Անան. եկեղ.: *Աստուածասէր կարծիք, տի՛ նա առաւել՝ կարծեաց երիցագոյն: Ոչ գոլ բարւոք զմարդն միայն. տի՛ նա առաւել՝ միայնակն ըստ միում ն աստուածոյ: Ի վերայ յոլովից, տի՛ նա առաւել, ʼի վերայ ամենեցուն. Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. այլաբ.: Պորփ.: *Բոլոր բազմամարդիկ ազգին, տի՛ նա եւ առաւել՝ ամենայն ազանց. Փիլ. ՟ժ. բան.: *Տի՛ նա եւ ո՛չ յայլոցն ինչ է: Տի՛ նա եւ ոչ խոստացեալ. Արիստ. քանակ.: Փիլ. իմաստն.: *Տի՛ նա, ոչ միայն մերասեռի՛ցս բնութիւն բանաւոր, եւ հրեշտակք, այլ գրէ թէ բոլոր իսկ տարերքս ʼի միասին լեալ ընծայաբերք. Խոր. վրդվռ.: *Տհի՛ նա աւանիկ եւ տեղի իսկ բեւեռացն. Անյաղթ բարձր.: ուր ասէ Շ. *Այս բառ նախդիր է բանի, իսկ, նա՛, կամ մանաւանդʼʼ: