ՏԻՐԱԲԱՆԵՄ

(եցի.) NBH 2-0876 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c ն.չ. κυριολογέω proprie dico. Տիրապէս խօսել. ճշգրտիւ եւ իբր ստոյգ, եւ ոչ պիտակաբար բարբառել. *Արդ ահա ընդ միտ ածեալ, առ աստուած տիրաբանէ: Մի՛ ոք կարծեսցէ ʼի վերայ աստուծոյ զստուերս իսկապէս տիրաբանիլ: Իսկ աստ բարբառք տիրաբանեալք. Փիլ. լին. ՟Բ. 54. եւ իմաստն: Ոսկ. ղկ.: Տիրաբանեն՝ զբավանդակ զերկին նմա առանձինն ստանալ. Եփր. աւետար.: