- ՏՈՒԱՅՏԱՆՔ
- (նաց.) NBH 2-0890 Chronological Sequence: Early classical, 10c գ. որ եւ ՏՈՒԱՅՏՈՒԹԻՒՆ. Տառապանք, նեղութիւն. վիշտ. հաշումն եւ մաշումն. *Բազում այն են՝ որ առ այսպիսի աղէտս տարակուսի ʼի վաճառականութեան արուեստս տուայտանաց անկանել յօժարեն. Ագաթ.: *Մինչ ʼի մեծութեան էր յոբ, բարեկամք նորա էին. եւ յաւուրս տուայտանացն այսպէս բարբառէին. *Հոսմամբ արտասուացն, տուայտանօք տխրութեան դիմացն եւ ես պաղատիմ: Նար. ՟Ժ՟Ը:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
