- ՏՐԻԲՈՒՆ
- (ի, կամ ոյ, ից կամ աց.) NBH 2-0897 Chronological Sequence: Unknown date, 12c, 13c գ. Բառ լտ. դրիպունուս. tribunus. որ պէսպէս բացատրի ʼի յն: Ցեղապետ. ազգապետ. հազարապետ ժողովրդեան կամ զօրաց. *առաքեաց զարիստողաւոս տրիբուն եւ դպիր. Պրպմ. ձ: *Ոլիմպիոս, որ էր տրիբուն իշխանութեան նորա: Ի զինուորութեանն ʼի տրիբունէն կոչեցայ մերկեռիոս. ՃՃ.: *Ընդդէմ դառնայ նախագլուխ իշխանին, այսինքն կոմսին, եւ կամ տրիբուն ին. Մխ. դտ.: *Զգեցոյց նմա զտրիբուն ոյ պատուոյ իշխանութիւնն. Հ. կիլիկ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.