ՓԱՆԴՌՆԱՀԱՐ

(ի, աց.) NBH 2-0932 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical ա. գ. ՓԱՆԴՌՆԱՀԱՐ. κιθαριστής, κιθαρῳδός citharoedus. գրի եւ ՓԱՆԴԵՌՆԱՀԱՐ, ՓԱՆՏԵՌՆԱՀԱՐ. Երաժիշտ՝ որ հարկանէ զփանդիռն կամ զքնար. միանգամայն եւ նուագէ. վասն որոյ եւ փանդռներգակ ասի. *Կառնին եդաւ նախ ʼի զակեդեմոնիտ փանդռահարացն մրցութիւն: Ներոն երգեցկաց եւ փանդռնահարաց յաղթեաց. Եւս. քր. ՟Ա: *Մի՛ փանդռնահարաց նմանեսցուք. Ոսկ. ես.: *Փողահարին, եւ փանտեռնահարին. Պղատ. մինովս.: