ՓԱՇԱՄԱՆ

(-) NBH 2-0932 Chronological Sequence: Early classical, 10c գ. որպէս յն. փա՛թօս. πάθος passio, malum, mala. Կիրք. ամբոխումն մտաց. խռովութիւն սրտի. դժկամակութիւն. սադրանք, եւ յանդիմանութիւն անձամբ անձին. եւ այալոց. եւ Փորձանք, անցք. չարիք. արկածք. (իսկ պ. փէշիմանի. թ. փիւշմանլըգ. է ապաշաւ, ստրջանք.) *Այնպիսի ինչ պատահիցէ ագահաց, որպէս թէ ոք փաշաման յանօգուտ զինչսն ծախելոյ կրիցէ: Ի բազմաց իսկ (նեղելոց յարբեցութեան) լսեմ, յորժամ այնպիսի ինչ փաշաման կրեն, թէ բնաւ մի՛ գտցի գինի. Ոսկ. մ. ՟Ա. 20: ՟Գ. 4: *Զբանս նորա ամօթ համարին, որպէս եւ դու իսկ կրիցես փաշաման, յորժամ յաստուածախօսութեան ճառսն գայցես. Սեբեր. ՟Է: *Եթէ մոգ իցէ, եւ չարի արարած զգազանսն վասն գազանութեանն ասիցէ, ʼի հասարակաց մտաց փաշաման կրեալ ըմբերանեսցի. Եզնիկ.: Իսկ Արծր. ՟Բ. 7. գրի Փարշման, եթէ չիցէ սխալ գրչի. *Տեսին՝ թէ վարեցաւ իշխանն ʼի գերութիւն, եւ ինքեանք պատրաստեալ են զնոյն փարշման կրել, զոր դաշտայինքն կրեցինʼʼ: