- ԱՆՈՒԱՆՈՒՄՆ
- (-) NBH 1-0220 Chronological Sequence: Early classical, 6c - ԱՆՈՒԱՆՈՒԹԻՒՆ ԱՆՈՒԱՆՈՒՄՆ. ὁνομασία, ὁνόμασμα nominatio, nuncupatio Անուանելն, իլն. անուանակոչութիւն. *Իմաստասիրութիւն ունի յանուանութենէ, այսինքն ʼի ստուգաբանութենէ զսահմանն. Սահմ. ՟Է. (այլ ձ. յանունութենէ, յանուանադրութենէ:) *Չարիքն ʼի դիպացն առնուն զանուանումն: Ուստի եւ զանուանումն արուեստին առնու. Եզնիկ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
