ՔԱՋԱԼԵՐ

(լերք.) NBH 2-0983 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c, 13c գ. ա. (ʼի բառիցս՝ Քա՛ջ լեր.) որ եւ ՔԱՋԱԼԵՐՈՒԹԻՒՆ. θάρσος , ευθάρσεια fiducia, confidentia, hortatio. եւ բայիւ θαρσύνω, θαρρέω . Բան զօրացուցիչ. յորդոր. խրախոյս. սիրտ եւ ոգի՝ տուեալ կամ առեալ. վստահութիւն. եւ Վստահ. վասն որոյ բայիւ է որպէս Քաջալերել, իլ. եւ Վստահիլ. *Առաքէ զլրտեսս ʼի քաջալերս ժողովրդեանն: Զքաղէբ եւ զյեսու, որք քաջալերս խօսեցան. Նախ. յես.: Լմբ. ժղ.: *Գոհացեալ զԱստուածոյ՝ էառ քաջալերս. ՃՃ.: *Զգացեալ սեբոխտայ զքաջալերս ʼի վասակայ. Կաղանկտ.: *Արդ իբրեւ զայս բարբառէին, եւ քաջալեր միմեանց տային. Շ. եդես.: *Սկսանի քաջալերս տալ ինքեան, թէ մի՛ վհատիր ո՛վ անձն, համբե՛ր եւ քա՛ջ լեր ʼի մարտդ: Քաջալերս տայ, զօրացուցանէ: Զքիրտն ջնջեսցես, քաջալերս մատուսցեն, սփոփիցես, մխիթարիցես. Լմբ. սղ.: Իգն.: Սարգ. ՟գ. յհ.: *Քաջալեր լինել յամենայնի ʼի կամս իւր. Վրք. հց. ՟Զ: *Մի՛ քաջալեր լինիցիս ʼի ձեռինն (լապտերի), այլ պահել ո՛ւշ արասջիր զնա նովին լուսովն վառեալ. Կոչ. ՟Ե: ա. ՔԱՋԱԼԵՐ. ա. իբր Քաջալերական. քաջալերիւ. *Այսու մխիթար քաջալեր բանիւք վառէր պատրաստէր զնոսա. ՟Բ. Մակ. ՟Ը. 21: