- ՔԱՐԱՎԷԺ
- (-) NBH 2-0996 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 9c, 10c, 11c, 12c ա. մ. Վիժեալ հոսեալ ʼի քարաժայռից կամ ընդ քարաժայռս. դահավէժ եւ հարեալ զքարի. *Զանձն իւր քարավէժ ʼի վախէ արկանիցէ: Զանձն ʼի վախէ արկեալ՝ քարավէժ սպանանէր: Թռչուն նետահար, փախստական քարավէժ. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2. եւ 7: Նար. ՟Ծ՟Զ: ՔԱՐԱՎԷԺ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. κρημνίζω, κατακρημνίζω, -ομαι prsaecipito, -or. *Ընկենուլ զանձն , եւ քարավէժ առնել ... ո՛չ զիւր անձնն ընկենուլ, եւ քարավէժ պիտոյ է, այլ զայլս յարուցանել եւ կեցուցանել: Ի խոզսն չխնայեցին, այլ ʼի միում վայրկենի արարին զամենեսեան քարավէժս: Առաջնորդէ առ ʼի չարաչար կորուստ, եւ քարավէժ առնէ: Որպէս եւ յարտեւան լերինն ոչ կարացաք քարավէժ առնել. Ոսկ. մ. ՟Ա. 13: եւ ՟Բ. 3: Իսիփ: Զքր. կթ.: *Քարկոծ եւ քարավէժ կամէին առնել. Մեկն. ղկ.: *Զի մի՛ քարավէժ լինիցիս: Ի վախից մղեալ՝ քարավէժ լիցի: Ո՛ր ստահակ իշխան ունիցի, այնպէս համարէ՛ թէ քարավէժ լինիցի հանապազ: Տացէ ընկենուլ զանձն, եւ քարավէժ լինել. Եւագր.: Մանդ.: ՃՃ.: Ոսկ. ես. Շ. մտթ.: իսկ Շար. *Քարավէժ կոշկոճմամբʼʼ. իմա՛ քարավիժական՝ ʼի կոծել զանձն քարամբ, կամ ʼի ջանալ դիւի ձգել զսուրբն ընդ քարաժայռս: ՔԱՐԱՎԷԺ. որպէս Քարկոծեալ. կամ քարամբք հարեալ. որ եւ ՔԱՐԱՎՐԷԺ ասի. *Յորս ձգէին զքարինս, նոքա անվնասք, եւ քարաձիգքն՝ քարավէժքլեալ: Չնչին գողութիւնն զա. քար զարմիւքն քարավէժ արար. Սիսիան.: Լմբ. առակ.: գ. Եւս եւ գ. որպէս Քարաձգութիւն. քարինք ձգեալք. *Նետս անոյժս եւ քարավէժս թանձրատարափս ʼի վերուստ զմարդկաւն ցնդէին. Ագաթ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.