- ՔԱՐԿՈԾԻՉ
- (ծչի, չաց.) NBH 2-0998 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c ա. Այն որ քարծոծէ. քարաձգող. *Զերծաւ ʼի քարկոծչացն՝ անցանելով ընդ մէջ նոցա. Առ որս. ՟Զ: *Որ աղօթս ʼի վերայ քարկոծչացն առնէիր: Տեսանեմք նկարեալ զստեփաննոս նախավկայ ʼի մէջ քարկոծչացն. Բրս. ի ստեփ. Լծ. ածաբ.: *Մովսէսիւ զհեզութիւն ուսցին միանձունք, զի այնպէս զերծցին ʼի խորանն ʼի քարկոծչացն. Նեղոս.: *Առ քարկոծիչսն երթամ ես. զի փոխանակ քարկոծչացն՝ եղիցին նոքա թարգմանիչք. Եփր. համաբ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
