- ՔԱՐՁ
- (ի, կամ ու, ից.) NBH 2-0998 Chronological Sequence: Unknown date, 12c, 13c ա. ՔԱՐՁ կամ ՔԱՐՑ. (լծ. կարճ. եւ գօս, քօշ. . քէօսէ ). որ եւ ՔԱՐՁՈՒԿ. Կարճ մօրուօքն. *Պակասամօրու, որպէս քարձ: Մօրուօք քարձ. ՃՃ.: *Դանիէլ էր այր քարձ, մինչեւ կարծել հրէիցն՝ թէ ներքինի՛ իցէ: Էր դանիէլ քարց, եւ ցամաք մարմնով: Երաժշտական անուն կնոջ, նաեւ քարձն (իբր անմօրուս, կամ քած): Բերանուն կոչի յիրացն բերմանէ. գունչ, քարձ (կամ քարց). Մահ դան.: եւ Հ. օգոստ. ՟Ի՟Ե.: Դամասկ.: Երզն. քեր.: *Այնչափ նա սուրբ երեւեցաւ, որ գաւազանն իւր ծաղկեցաւ. քարցուն ապա մուրուք բուսաւ, բայց կարի շատ ʼի լաց կեցաւ (ահարսն). Շ. առակք.: ՔԱՐՁ. Կարճիկ. կարճահասկ. ... *Մարկոս էր հասակաւն քարց, եւ անմորուս. Հ. մեհեկի ՟Ի՟Զ. այլ լաւ եւս է գրել ըստ Հ. կիլիկ. *Կարճահասակ էր, եւ քարց, եւ ʼի վերին շրթանն ունէր սակաւ մի մորուʼʼ: ՔԱՐՁ. Կարճ բուսեալ. ոչ բարձր. մանրաբոյս. *Թէ՛ ծառ, թէ՛ թուփ, եւ թէ խոտ՝ որ արքենի լինի եւ թորթոշ, լա՛ւ է դետինն. եւ թէ մանր եւ քարձ, պիղծ է գետինն, ըստ չափոյ մանրութան բուսոցն. Վստկ. ՟Ժ՟Ը:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.