- ՔԱՐՈԶԻՉ
- (զչի, չաց.) NBH 2-0999 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 10c, 12c ա. գ. κηρύσσων, κήρυξ praeco, praedicator. որ եւ ՔԱՐՈԶ ասի. Որ քարոզէն. քարոզօղ. մունետիկ. ազդարարօղ. *Մովսէս ըստ քաղաքաց զքարոզիչսն իւր ունի. Գծ. ՟Ժ՟Ե. 21: *Որք քարոզիչքն են աստուածութեան նորա: Ի ձեռնադրութենէ անտի առաքելոցն երկոտասանից, եւ այ. լոց քարոզչաց. Իգն.: Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ՟Բ. *Խնդրուածովք եւ աղօթիւք սրբոց առաքելոցն, եւ ամենայն քարոզչացն զքեզ. Բրս. քրզ. ի ճշ. հին.: *Զոր եւ քարոզիչք բանին քարոզեն Աստուած եւ մարդ կատարեալ. Շ. թղթ. *Երկուս երկուս յօրինեաց. զի մին միւսոյն քարոզիչ իցէ. Յճխ. ՟Է: *Եւ հրովար տակ արքայի ʼի ձեռս քարոզչացն: Բարձրաձայն աղաղակաւ բանքս այսոցիկ պատ մեցաւ ʼի քարոզչացն. Արծր. ՟Գ. 13. Ճ. ՟Ա.: *Թագաւորք հեթանոսաց (որպէս մոգք) ... եղիցին քարոզիչք (Քրիստոսի) եւ բերցեն պատարագս որդւոյն ազատի, քարոզիչ. Եփր. համաբ.: Եփր. համաբ.: *Յայտնի է քարոզչաց, զի խստասիրտք եւ ո՛չ յայնմանէ օգտին. Մխ. առակ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.