- ՔՈՒՍԻԹԱՅ
- (ի, ից.) NBH 2-1012 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 13c, 14c գ. κουκούλλον cucullus. որ եւ ԿՆԿՈՒՂ. Քիւսիթն. գիշտ. գտակ. եւ վեղար՝ գլխարկ կրօնաւորաց, որպէս սաղաւարտ զինուորաց. *Այն քուսիթայն՝ զոր ունին, նշանակ է շնորհաց փրկչին մերոյ աստուծոյ ծածկոյթ լինել գլխաւորին մերոյ անդամոց: Զգեցոյց նմա. եբիճաղ մի, եւ քուսիթայ եդ ʼի գլուխ նորա: Ունի քուսիթայ ʼի գլուխն: Մազեղէն քուսիթայ եդ ʼի գլուխն. Եւագր. ՟Դ: Վրք. հց. ՟Ի: Ճ. ՟Ա.: Ուռպ.: *Քուսիթա, կնգուղ, կամ վեղար, կամ գտակ. Հին բռ.: *Այլ ոչինչ ունէր, բայց զայծեամն զգեցեալ, եւ զքուսիթայն պի գլուխն. Ոսկիփոր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.