- ՕՃԻՐ
- (-) NBH 2-1027 Chronological Sequence: Early classical, 10c - ՕՃԻՐ կամ ՕՃԻՌ. ՕՃՐԱԳՈՐԾ. Տ. ՈՃԻՐ, եւայլն. որպէս Չարիք, եղեռն. *Թշնամանօղն ʼի պէմսպէս ոճիրս գրգըռէ զընկերն: Կայէն ո՛չ յետ բազում սպանողաց, այլ նախ եգիտ զօճիրն. Ոսկ. մ. ՟Ա. 16: ՟Բ. 1: *Եղեն օճիրք անհնարին չարեաց. Կաղանկտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.