- ԱՆՓԱՌ
- (ի, ից.) NBH 1-0251 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 12c, 13c ա. ἅδοξος ingorius, ignobilis Որ չունի փառս ինչ. անփառունակ. անփառաւոր. անշուք. խոնարհ. նուաստ. ... *Ոչինչ օգուտ է փառք անփառի. Վրք. հց. ձ: *Զանփառն եւ զանկատարն ... միացեալ ընդ անփառիս եւ անկատարիս. Խոսրովիկ.: *Անփառ, աղքատ յաղքատաց. Բրս. հայեաց.: *Ոչ զփառաւորն, եւ ոչ զանփառսն. Ոսկ. մ. ՟Գ. 5: *Ոչ ոք կարէ ճոխանալ առանց անփառից. Մխ. առակ.: *Ոմանք անփառք եւ աներեւելիք գոլով. Անյաղթ պորփ.: *Աներեւոյթք, անփառք, նուաստք. Փիլ. նխ. ՟բ.: *Առ խոնահրութեանն եւ աղքատութեանն, եւ անփառն լինելոյ: այսպէս խոնարհ եւ անփառ երեւեցաւ. Սկեւռ. ես.: *Ըստ մարմնազգեցութեանն անշուք եւ անփառ յերկրի շրջելոյն. Վահր. յայտն.: Եւ Զրկեալ ʼի փառաց, կամ ʼի պսակաց. *Մնան ʼի տեղի ինչ՝ անվտանգ ʼի սատանայէ, եւ անփառս յաստուծոյ. Լմբ. պտրգ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.