ԱՇԽԱՐՀԱՎԱՐ

(-) NBH 1-0263 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 9c, 12c ա. Այն ինչ իրք՝ որովք լինի քաղաքավարիլ յաշխարհի. աշխարհային. քաղաքական. աշխարհական. մարդկային. *Զաշխարհավար կանոն անյեղ եւ հաստատուն պահեսցէ. Պիտ.: *Վաղ եւ առաւօտ զաշխարհավար զկեանս ասէ, որ կրիւք եւ գործովք յաւուր բովանդակի զվախճանաւորացն ել սահմանէ. Համամ առակ.: *Այլ է առաքելոցն պատուէր, եւ ա՛յլ մարդկան՝ որ աշխարհավար կենօք կենցաղավարեցին. Իգն.: *Կարգ սահմանի աշխարհավար ճանապարհին դի՛ւր է: Հնազանդութիւն յաշխարհավար օրէնս՝ որոց եւ իշխեն. Լմբ. սղ.: Շ. ՟ա. պետ. լ: աշխարհավար լինիմ Տ. աշխարհավարիմ