ԱՊՇԻՄ

(եցայ.) NBH 1-0277 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 9c, 10c, 11c, 12c, 13c ձ. ԱՊՇԻՄ գտանի եւ ԱՊՇԵՄ. չ. որ եւ ԱՊՇԱՆԱՄ, ԱՓՇԻՄ. ἑξεπορέομαι plane haesito, perplexus sum, ἑξίστημι obstupefio Ապուշ լինել. կորուսանել զուշն, կամ յափշտակիլ արտաքոյ իւր. ցնորիլ. յիմարիլ. թմբրիլ. հիանալ. շուարիլ, շշմիլ. ... *Ի բարձրութենէ խոնարհեցայ, եւ ապշեցայ. Սղ. ՟Ձ՟Է. 16: *Ապշեալքն յախտէն. Բրս. յուդիտ.: *Առօրեայ բարութեամբ ապշիմ. Համամ առակ.: *Բանաւորն անբանաբար ցանկութեամբ երկայնաձիգ ժամանակս ապշեալ կայ. Կլիմաք.: *Մահկանացու եւ ապշեալ մարդոյ: Ապշեալք ʼի բազում ժամս հիանային: Որք զեղիայն խնդրէին ապշեալք: Ընդ աստուծոյ զօրութեան գործ զարհուրեալ ապշէին. Փարպ.: *Մի՛ զարհուրեցուցաներ զապշեալս: Վերստին ապշեսցի միանգամ զարհուրեալն. Նար. ՟Ժ՟Է. ՟Հ՟Ը: *Ապշեն դողան՝ յահեղ բոցոյ. Շ. յիշ. առակ.: *Որք յապաղմամբ ապշեալք էին յիւրեանց փրկութենէն. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37: