- ԱՊՕՏԻՔՍ
- (տքսի.) NBH 2-1045 Chronological Sequence: 12c - ԱՊՕՏԻՔՍ (գրեալ ԱՊԱՒՏԻՔՍ.) Բառ յն. ἁπόδειξις demonstratio. ապացոյց. կամ ὐπόδειξις, ὐποθήκη hypotheca, obligatio, pignus. Ենթադրութիւն պարտաւորիչ. դրաւականութիւն. մուրհակ. *Կրկին ըստ չափոյն ուրացողն զպարտս հատուցանէ ըստ չափոյն ուրացողն զպարտս հատուցանէ ըստ իւր ձեռնագիր ապօտքսին ճշմարտութեանն, որով զհաստատութիւնն արարեալ էր: Թէ առնու մարդ ʼի փոխ համար ոսկւոյ, եւ գրող տուողին ապօտիքս, եւ դնէ առ նա գրաւական. Մխ. դտ. յօրէնս թգ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
