- ԱՌԱԿԱՐԿՈՒ
- (ի, աց.) NBH 1-0283 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 10c ա.գ. αἱνιγματιστής, παροιμιοστής aenigmatum, vel parabolae studiosus Որ առակս ʼի մէջ արկանէ, կամ ʼի կիր արկանէ. առակախօս. *Վասն այնորիկ ասեն ամենայն առակարկուք. Թուոց. ՟Ի՟Ա. 27: *Այսոքիկ առակարկուացն. Առ որս. ՟Գ: *Խորագէտ, լի երկրաւոր իմաստութեամբ, առասպելախօս, եւ առակարկու. Ղեւոնդ. ՟Ժ: *Իբր զվիժած՝ անգրելի կոչման, ըստ առակարկուին (սողոմոնի). Նար. ՟Ի:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.