ԱՌԱՊԱՐ

(ի, աց.) NBH 1-0286 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c ա.գ. τραχύς asper, ἁκρότομος praeruptus, rupes Տեղի երիզուտ՝ քարուտ՝ ապառաժուտ, դժուարուտ. խիստ. անկոխ. անհարթ, եւ խորտաբորտ. քարուտ .... որ եւ յեբր. եւ ըստ ոմանց ʼի յն. գր, առապա, առավա. (գուցէ որպէս զկողմանս ապառաժ արաբիոյ.) Տե՛ս եւ ԱՒԻՐ, կամ ԱՌԱՒԻՐ. *Եդի նմա կայանս զառապարս: Հասեալ ʼի վերայ առապար լերին. Յոբ. ՟Լ՟Թ. 6: ՟Խ՟Ա. 15: *Իբրեւ զի առապար է յոյժ անխրատից. Սիր. ՟Զ. 21: *Առապարքն ʼի դաշտս, կամ ʼի հարթ ճանապարհս. Ես. խ. 4: Ղկ. ՟Գ. 5: *Բանջար կուտակեայ ... յառապարէն քաղեալ. Պտմ. աղեխս: *Մօրից թափառեալ շրջէր, եւ առապարաց: Զօշական առապարաւն. Խոր. ՟Բ. 21: ՟Գ. 9: *Առապար դժնեայ. Եղիշ. ՟Ը: *Իբրեւ զերիզուտ վայրս առապարաց: Առապար դաշտավայր. Յհ. կթ.: *Յառապար տեղիս անկանէին. Լաստ. ՟Ժ՟Ա: Իսկ Փիլ. լին. ՟Դ. 111. *Գլխիվայր իբր ծառք եղեալ յառապարիʼʼ. ա՛յլ ձ. առ յապարի. (որպէս թէ արմատ բառիս իցէ ԱՊԱՐ. որ եւ լինի արմատ ԱՊԱՌԱԺ ձայնին):