- ԱՌԱՏԱՄԻՏ
- (մտի, տաց.) NBH 1-0294 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 11c, 12c, 13c ա. Իբր Առատ մտօք. խոհական. հանճարեղ. *Ընդարձակութիւն առատամիտ իմաստիցն. Պիտ.: *Չքնաղագեղ, եւ առատամիտ. (որ հայի եւ ʼի յաջորդ նշ.) Յհ. կթ.: ԱՌԱՏԱՄԻՏ, իբր ռմկ. Ազատական. ... φιλοτιμώτερος liberalior պատուասիրօղ այլոց. մեծանձն եւ առատաձեռն. յօժարամիտ. բարի եւ բարերար. *Գոյ հնար եւ յաղքատութեանն առատամիտ լինել: Յորժամ յաղքատութեան իցես, եւ առատամիտ քան զնա լինիցիս. Ոսկ. հռ. ՟Ի՟Ա: եւ Ոսկ. մ. ՟Գ. 11: *Առաքեաց եւ առատամիտ թագաւորն մեր բազում բեռիսն արծաթուց եւ այլն. Երզն. քեր. յիշատ.: *Հիւրասէր, առատամիտ. Ոսկ. ՟ա. տիմ.: *Առատամիտ գոլով, եւ այցելու աղքատաց. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա: *Առատամիտ ʼի պարգեւս լինէին, որ չէր իւրեանց. Լաստ. ՟Գ: *Տայցէք մասն ողորմութեան աղքատաց յօժարական եւ առատամիտ կամօք. Շ. ընդհանր.: *Ընդ առատամիտ կամսն ձեր հայի հատուցիչն. Եփր. ՟բ. կոր.: *Փոխատո՛ւ լեր, որպէս վայել է քոյին բարեպաշտութեանդ, եւ առատամիտ առաքինութեանդ. Վրք. ոսկ.: մ. ԱՌԱՏԱՄԻՏ. մ. իբր Լի սրտիւ. լիասիրտ. *Առատամիտ գոհանալ. ՃՃ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.