ԱՌԷԱՑԵԱԼ

(-) NBH 1-0302 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c - ԱՌԷ ԱՌԷԱԿԵԱԼ ԱՌԷԱՑԵԱԼ. προσῶν, -σοῦσα, -όντα qui vel quae adest, quae adsunt, accidens Որ ինչ է առընթեր, ներկայ, ներգոյ. յարակից. պատահումն. եւ Էակ. գոյ. գոյք. *Ոչ յանանջատաբար առէիցն իմասցին էութիւնք, այլ յորոց ենն ինքեանք: Որ միայն առէն աստուծոյ, որպէս ի՛ւր (այսինքն յատկութիւն) ինքեան եւ գերամբարձեալ, զանեղն գոլ ասեմ. Կիւրղ. գանձ.: *Բնաւորականս ասեմք մտածութիւնս զանուսանելիսն առէսս ամենեցունց, որպէս գոլն աստուած. Նիւս. բն.: *Յաղագս առէից հասարակաց եւ յատկից՝ սեռիցն եւ տեսակացն. Պորփ.: *Կորուսի զմեծապարծուն փառաց առէս. Պիտ.: (Իսկ Շար. *Յաւէժ զուարճանան դասք անմարմնոցն առ էիցսʼʼ. է կրկին բառ, որպէս առընթերէակացս, այսինքն ընդ մարդկան. որպէս եւ Փիլ. այլաբ. *Զխոստովանութիւն առ էն էապս գործէʼʼ. իմա՛ առ աստուած:) *Կենդանւոջն՝ տարբերութիւն առէակեալ բանականին: Սեռին առէակեալ տարբերութիւն: Առէացելոց եւ այլոցն հասարակաց եւ յատկի. Պորփ.: