ԱՍՊԱՏԱԿԵՄ

(եցի.) NBH 1-0315 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c չ. ἰππεῖς ποιέω equites facio, ἑπιτίθημι, ἑκάλλομαι , ἑκκλίνω impetum facio, exilio, declino Երիվարօք ʼի վերայ յարձակիլ, արշաւել. ձիարշաւ լինել, ʼի վեր կամ ʼի վերայ վազել .... որ եւ ասի ԱՍՊԱՏԱԿ ԴՆԵԼ, ՏԱԼ, ԱՌՆԱԼ. *Ասպատակաւորք ասպատակեցին ʼի մեզ: Դարձան արք Իսրայէլի ասպատակեալքն զհետ այլազգեացն: Ասպատակէին ʼի վերայ գեսերացւոյն: Եւ ամաղէկ ասպատակեաց ʼի հարաւակողմն եւ ʼի սիկելակ. Յոբ. ՟Ա 7: ՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Է 53: ՟Ի՟Է 8: Լ. 1: *Իբրեւ ըզշաչիւն կառաց ʼի վերայ գլխոց լերանց ասպատակեսցեն. Յովէլ. ՟Բ 5: *Ընդ գաւառն ասպատակեալ. Խոր. ՟Բ 18: *Անդր ասպատակողացն. Պիտ.: Նմանութեամբ ասի. *Ասպատակէ փայլակն, եւ ոչ հասանէ նմա. ՃՃ.: *Եղիաս կառավարեալ ասպատակէր յերկինս. (այս ինքն ձիավարէր.) Կանոն.: