ԱՍՏՈՒԱԾԱԳՈՐԾՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 1-0322 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 12c գ. θεουργία divina operatio, actum divinitus Աստուածապէս գործելն այսինքն մարդացելոյ. *Երեւեցելոյն աշխարհի, այրականին Յիսուսի աստուածագործութիւն աստուածագործութեանն. Դիոն. երկն. ՟Դ: *Երեւեցելոյն ʼի փրկութիւն աշխարհի՝ մարդացելոյն Յիսուսի աստուածագործութեան. Շ. հրեշտ.: *Ասելովն այրական, յայտնելով թէ կատարեալ մարդ եղեւ. եւ աստոածագործութեամբն, թէ Աստուած է եւ մարդ՝ նոյն ինքն զաստուածայինսն նշանագործեալ. Մաքս. ի դիոն.: *Յիսուս զյաղագս մեր աստուածագործութեանցն՝ նոցա (հրեշտակաց՝) հանճար ուսուցեալ. Դիոն. եկեղ. ՟Է: *Բարւոք աստուածագործութիւնս կոչեաց զյաղագս մեր տնօրէնութիւնն. քանզի ճշմարտապես Ատուածոյ գործք են. Մաքս. ի դիոն.: ԱՍՏՈՒԱԾԱԳՈՐԾՈՒԹԻՒՆ. ἰερουργία sacrificatio, consecratio Որպէս Սրբազնագործութիւն. քահանայագործութիւն. *Օրհնեալ՝ ի նշանակականն (այսինքն ʼի խորհրդականն) իւրեանց աստուածագործութիւն գայ. Դիոն. եկեղ. ՟Գ: ԱՍՏՈՒԱԾԱԳՈՐԾՈՒԹԻՒՆ. Ո՛րեւէ գործ աստուածային կամ հոգեւոր. *Արժանի գտաք զաստուածագործութենէն բուռն հարկանել. Ժող. հռոմեկլ: