- ԱՍՏՈՒԱԾԱՍՊԱՆ
- (ի, ից.) NBH 1-0329 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 10c, 13c ա. θεοκτόνος, κυρικτόνος qui deum interfecit, domini interfector Սպանօղ Քրիստոսի Աստուծոյ մերոյ. խաչահանու. տիրասպան. Հաղորդակից է աստուածասպանիցն, եւ որոց զառաքելսն տեառն կոտորեցին. Ածազգ. ՟Ծ՟Գ: *Ի մոլորեցուցիչն կարդալ զքեզ աստուածասպանիցն. Նար. ՟Լ՟Զ: *Յուդա աստուածավաճառ, հրէայքն աստուածասպանք. Ուռպ. թղթ.: *Դու որ անարժանութեամբ հաղորդիս, աստուածասպան անուանիս: Մանդ. ՟Ա: Մերթ Դիցասպան. խորտակիչ կռոց. շրջուցիչ կրակի, եւ այլն. *Առնեմ դատաստան աստուածասպան քահանայիցն (քրմաց). վրք դիոն: *Յաղագս աստուածասպան քահանայիցն հայոց. Փարպ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.