- ԱՂԱՐՏԱՆՔ
- (նաց.) NBH 1-0034 Chronological Sequence: Early classical, 6c գ. որ եւ ԱՂԱՐՏՈՒԹԻՒՆ. Ընդ վայր հարումն (որպէս զանպիտան արտ աղի, կամ որպէս աղաջուր.) թշնամանք. նախատինք. անարգանք. եպերանք. *Զաղարտանսն եւ զհեգնութիւնսն, որք կարի կսկծեցուցանեն զմիտս մեր. Ոսկ. եբր. ՟Ի՟Ը: *Չարագոյն թուելով առաւել քան թշնամանօք լի, եւ աղարտանս անձինս. Պիտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
