ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԱՐ

(-) NBH 1-0330 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 12c, 13c, 14c ա. θεοποιός deificus Որ Աստուած առնէ կամ աստուածացուցանէ շնորհօք. սրբարար. *Աստուածարար պարզութիւն: Լոյսն, եւ աստոածարարն, եւ պատճառն. Դիոն. երկն. եւ Դիոն. ածայ.: *Պարգեւք աստուածային եւ աստուածարար: Աստուածարարք են եւ արդարացուցիչք. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա. եւ ՟Թ: *Աստուածարար հոգի. Վրդն. սղ.: *Ի պարզն ժողովեսցէ միութիւն, եւ աստուածարար մաքրութիւն. Երզն. մտթ.: ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԱՐ. ՅԱստուծոյ արարեալ. Յաստուածարար սքանչելեացն բազումք են՝ զոր իմանամք, եւ բանիւ ասել անկարանամք. Տօնակ.: *Արուեստիւ քննելի է զաստուածարար էութիւնս երկնաւորացն եւ երկրաւորացս. Երզն. քեր.: