ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԱՐՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 1-0330 Chronological Sequence: 6c, 12c գ. θεοποιία deificatio, consecratio, pontificatio Աստուծոյ առնելն հոգեւորապէս ʼի մկրտութեան, եւ այլն. *Սպասաւորք հոգւոյն սրբոյ յաստուածարարութեան շնորհ. Շ. ընդհանր.: ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԱՐՈՒԹԻՒՆ. ἑκθειόσις relatio in deorumnumerum Աստոածացւցանելն հեթանոսաց զոք ըստ կամի. դասելն ընդ չԱստուծս. *Ի բաց բառնալով զամենայն զայսպիսի աստուածարարութիւն, ʼի ճշմարիտ էութիւնն Աստուծոյ կոչեաց. Փիլ. ՟ժ. բան.: