ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԵՄ

(եցի.) NBH 1-0330 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c ն. ἑκθειάζω in deorum numerum refero Աստուած առնել. աստուածացուցանել. *Վասն այսորիկ աստուածարեցին զնա. Նոննոս.: չ. ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԵՄ. չ. կամ ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԻՄ. ձ. ἑνθουσιάζω, ἑπιθειάζω divino, fanatico furore ago, limphor Աստուածազգեստ լինել. լինել իբրեւ ʼի հիացման. յափշտակիլ հոգւո. մարգարէանալ. արտաքոյ ելանել անձին. կոկոզանա. մոլիլ. մոլեգնիլ. *Յերկնային տռփանացն յափշտակեալք՝ աստուածազգեստք լինին: Խնդալից զուարթանան եւ աստուածարեն: Յորժամ աստուածարեսցէ ինչ ժամանակ, անդրէն դառնայ առ ինքն: Մարգարէական ոգի ամենայն աստուածարի, եւ աստուածային մոլութեամբն օրէնսդրէ: Ընդ ձեւով մարգարէութեան մտեալ ղօղեսցէ, աստուածարել եւ ըմբռնել թուելով. Փիլ. ստէպ: *Զօրացեալ սիրովն՝ սկսանի յաստուածարելն տեսողականութեամբն. Լմբ. սղ.: *Ի ժամ հրաժարմանն յանցաւոր կենցաղոյս, յորում առաւել հոգեխառնի եւ աստուածարէ հոգի. Վրդն. ծն.: ԱՍՏՈՒԱԾԱՐԵԱԼ, ելոյ, ոց. որպէս Աստուածացեալ հոգեւորապէս. աստուածամերձ. աստուածազան. հոգելից. սուրբ. *Աստուածարեալ այր, կամ հայրապետ. Պիտ.: *Աստուածարեալ մարգարէք, կամ վեհք, կամ մարտիկք. Նար.: *Բարձեալ ʼի վերայ աստուածարեալ բազկաց իւրեանց զմարմինն ամենասուրբ. Դիոն. թղթ. ՟Ժ՟Ա: *Աստուածարեալ սուրբ բազկօք: Աստուածարեալ եւ ոգեշահ (բանք). Շար.: *Աստուածարելոց եւ քրիստոնէից ասելի է կոչեցեալ անունն Աստուծոյ. Շ. բարձր.: *Համբուրելն զսեղանն՝ զաստուածարելոցն տայ զտարացոյց, որք վստահութեամբ հաւատտոց եւ սրբութեամբ հաղորդին նմա. Մեկն. ընթերց.: Եւ որպէս Աստուածային. աստուածական. աստուածացեալ. θεῖος divinus *Մտցէ ձայնդ այդ աստուածարեալ. Նար. ՟Ղ՟Բ: *Ոչ միայն աստուածարեալ մարմնովն սքանչելագործէր. Սարկ. հանգ.: Եւ որպէս Մարգարէացեալ. յափշտակեալ մտօք. մոլեալ. βακχευόμενος baccans *Յորժամ սկսցին աստուածազգեստ լինել եւ աստուածարեալ, եւ ըմբռնիլ յԱստուծոյ: Յերկնային առփանացն յափշտակեալք՝ իբրեւ զաստուածարեալսն եւ զմոլեալսն բարեաւ, եւ ըզկոկոզեալսն. Փիլ.: