ԱՍՏՈՒԱԾԱՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 1-0331 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 11c, 12c ն. θεόω deifico Աստուած առնել կամ կացուցանել. տալ աստուածանալ հոգեւորապէս. աստուածանման գործել. սրբել. *Աստուածային հաղորդութիւն աստուածացուցանելով զամենեսին՝ որք ʼի նայն յարձակին. Դիոն. եկեղ. : *Հաւատովք որդիս ըստ շնորհաց աստուածացոյց ... որ եւ զիս աստուածացուսցէ. ըստ այսմ օրինակի սուրբքն Աստուած, այլ ոչ ըստ անզուգական արարչութեան. Եղիշ. մկրտ.: *Ես աստուածացուցի զձեզ, մարմնովս իմով ընդ Աստուած խառնեցի: Յետ քո աստուածացուցանելոյ շնորհիդ. Լմբ. սղ.: *Աստուած մեր ʼի սկզբանէ աստուածացուցանել կամեցաւ զմարդն ʼի ձեռն պատուիրանին պահպանութեան. եւ իւրով մարմնանալովն եւ մկրտութեամբն աստուածացոյց զմարդն. Լաստ. ըթիերց: Եւ Միաւորե բանին զմարմին ընդ աստուածութեան իւրում, կամ անձնաւորել զմարդթութիւն զոյգ ընդ աստուածութեան. *Եկեալ Աստուած հանդերձ առեցելովն, յորոց մինն աստուածահանդերձ առեցելովն, յորոց մինն աստուածացոյց, եւ միւսն աստուածածացաւ. Ածաբ. ծն.: *Միացուցանէ ընդ ինքեան զմարդկային բնութիւնս՝ աստուածացուցանելով զնա. Շ. թղթ.: *Էառ բանն զդատապարտեալ բնութիւնս եւ իւրացոյց, եւ աստուածացոյց. Սարգ. յկ. ՟Դ: Եւ ʼի սուրբ խորհրդեան Փոխարկել Քրիստոսի զհացն՝ մարմին իւր աստուածային. *Զմարմինս աստուածացոյց, երկրային տարրն աստուածացաւ. Լմբ. պտրգ.: ԱՍՏՈՒԱԾԱՑՈՒՑԱՆԵԼ. ἑνθεόω, ἁποθέω reforo in deos, vel inter deos Հեթանոսաբար՝ է Դասել զոք կամ զարարածս ընդ չաստուածս, որպէս եւ պաշտել զախտս: *Գայիոս զանձն աստուածացոյց. Եւս. քր. ՟Բ: *Մի՛ զլուսաւորս այսուհետեւ աստուածացուսցեն. Կոչ. ՟Ժ՟Ե: *Աստուածացուցին ոմանք զչորս սկզբունս, զերկիր եւ զջուր եւզօդ եւ զհուր: Ինքնասէրք զիւրաքանչիւր ոք ʼի զգայութեանցն աստուածացուցին. Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. բագն.: *Առին պատճառք զհիւղեայն աստուածացուցեալ պաշտեցին ասորիք. Խոր. ՟Ա 13: *Զոր կամի՝ աստուածացուցանէ. Եղիշ. ՟Ը: *Զպիտանիս ʼի տարերաց աստուածացուցին. Յհ. իմ. պաւլ.: *Ցանկութեամբ աստուածասիրութեան զամենայն նիւթս աստուածացուցին. Լմբ. սղ.: *Ո՞վ ոք ոչ աստուածացոյց զորովայնն. Սարգ. յկ. ՟Գ: