ԱՍՏՈՒԱԾԽՕՍՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 1-0332 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c գ. Խօսելն Աստուծոյ ընդ մարդկան. խօսք կամ պատգամ Աստուծոյ. բան տեառն. *Յաւուրսն յայնոսիկ սպառեալ էին աստուածխօսութիւնք. Իգն.: *Վասն աւետարանական աստուածխօսութեանն Յիսուսի. Սարգ. ՟ա. յհ. յռջբ: *Ի բեմբի աւետարանն զաստուածխօսութիւնն քրիստոսի առ սուրբս ցուցանէ. Տօնակ.: ԱՍՏՈՒԱԾԽՕՍՈՒԹԻՒՆ. Խօսք կամ վարդապետութիւն զԱստուած. աստուածաբանութիւն. *Կամի՞ս ճշմարիտ աստուածխօսութիւն ինչ ուսանել. Սեբեր. ՟Ե: ԱՍՏՈՒԱԾԽՕՍՈՒԹԻՒՆ. Խօսք ընդ Աստուծոյ յաղօթս. *Ոչ խնդայ ընդ Աստուած խօսելովն, խթեալ ʼի խղճէ մտացն, որ դատէ զնա անարժան աստուածխօսութեան՝ վասն զբաղանացն. Լմբ. պտրգ.: