- ԱՏԵՄ
- (եցի.) NBH 1-0335 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c ն. μισέω odi, odio habeo որ եւ ԱՏԵԱՄ (լծ. լտ. օ՛տի) Չսիրել. չհաճիլ. զզուիլ գարշիլ. խորշիլ. *Ատեցեր զիս, եւ ոչ սիրեցեր: Զմին սիրիցէ, եւ զմիւսն ատիցէ: Ատելութի՝ զոր ʼի նանիր ատեցին զիս: Որ ատէ զյանդիմանութիւն, անմիտ է. *Ած մեր սէր է. եւ արդ ընդէ՞ր արդեօք որք սիրոյ եմք, այնպէս ատեմք եւ ատիմք. Առ որս. ՟Ժ՟Ե: *Որով ատեցաւ յԱստուծոյ, եւ ատեաց զնա. Լմբ. սղ.: *Ատեցողք ամենեցուն, եւ ատեցեալք յամենեցունց. Պիտ.: *Ատեցողք արուեստից. Խոր. ՟Գ 68: *Ատեցողացն զբարիս. Յհ. կթ.: *Ուստի բարկութեամբ ատեալ՝ ետու զնոսա գերի. Լմբ. ովս.: *Ատեցեալ զսա. Օր. ՟Ի՟Բ 17: *Ատեցեալ զայր իւր: Այնչափ ատեցեալ զմեզ, մինչեւ զնշանագիրսն անգամ ոչ ընկալան. Խոր ՟Բ 40: ՟Գ 47:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.