ԱՐԴԱՐԱՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 1-0347 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c ն. δικαιόω justifico Տալ արդարանալ, որպէս արդար եւ սուրբ կացուցանել, կամ համարել. իրաւունս տալումեք. *Արդարացուսցեն զարդարն, եւ պարտաւորեսցեն զամպարիշտն: Արդարացուցանեն զամպարիշտն վասն կաշառոց. Մերձ է, որ արդարացուցանէ զիս: Արդարացոյց զանձն իւրապստամբութիւնն իսրայէլի առ ուխտազանցութեամբն յուդայ: Արդարացուցեր զնոսա յոյժ քան զքեզ: Արդարացուսցէ զդատաստան իմ: Ի զուր ուրեմն արդարացուցի զսիրտ իմ: Դուք էք՝ որ արդարացուցանէք զանձինս առաջի մարդկան: Կամեցաւ զանձն արդարացուցանել: Զի եղիցի նա՛ արդար, եւ արդարացուսցէ զայն՝ որ ʼի հաւատոցն Յիսուսի. Զոր կոչեացն, ըզնոսին եւ արդարացոյց. եւ զորս արդարացոյցն, զնոսին եւ փառաւորս արար. եւ այլն: Յորոց յայտ է, զի մարդ զմարդ արդարացուցանէ ջատագովելով. եւ Աստուած զմարդ՝ սրբելով. որպէս եւ մարդ զԱստուած փառաւոր առնելով. ըստ այնմ. *Ժողովուրդն, եւ մաքսաւորքն արդարացուցին զԱստուած. Ղկ. ՟Է 29: Եւ ἁθωόω insontem declaro, libero Անպարտ առնել, ազատ կացուցանել. *Ոչ արդարացուցանէ զհայհոյիչն ʼի շրթանց իւրոց: Արդարացուցանելով ոչ արդարացուցանէ տէր. Իմ. ՟Ա 6: Նաւ. ՟Ա 3: Եւ ἁληθεύω verum esse probo Ճշմարտել, ստուգել, հաստատել զբան կամ զմիտս. *Հաստատէ զբանս ծառայից իւրոց, եւ զխորհուրդս հրեշտակաց իւրոց արդարացուցանէ. Ես. ՟Խ՟Դ 20: *Զնոցուն բանս արդարացուցեալ. որպէս ասէն, որ արդարացուցանէն զբանս ծառայից իւրոց մարգարէից. Ագաթ.: *Արդարացուցանել զմարգարութիւնն, կամ զանգիր հին ասացեալ զրոյցս, կամ զամբաստանութիւնն, կամ զգրեալն բան. Իգն.: Խոր. ՟Ա 9: Եղիշ. ՟Է: Նար. հ: *Գրեալ ես ... եւ արդարացուցաք զքեզ (այսինքն զբան քո) յայսոսիկ. քանզի տիրական է հրամանն. Շ. թղթ.: