ԱՐՇԱՒԱՆ

(ի, անք, նաց.) NBH 1-0370 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c գ. ὀρμή, δρόμος, ἑπιδρομή, παραδρομή impetus, cursus, incursus եւն. որ եւ ԱՐՇԱՒՔ. Ընթացք. դիմեցումն. յարձակումն. ասպատակութիւն. վեզք՝ որպիսի եւ իցէ. ... *Զի էր խորհուրդն այն եւ արշաւան նորին ընդունայն: Վասն նիկանովրայ արշաւանին: Զգայր զարշաւանն մակբէացւոց ʼի վերայ նորա: Այն արշաւան ասպատակի թագաւորին այսպիսի դարձիւ վճարեցաւ. ՟Ա. Մակ. ՟Թ 68: ՟Բ. Մակ. ՟Ը 12: ՟Ժ՟Բ 21: ՟Ժ՟Գ 26: ՟Ժ՟Դ 15: *Յարշաւանաց ամպարշտաց ʼի վերայ եկելոց. Առակ. ՟Գ 25: *Ունի արշաւանս ընդ կամարաձեւ խորանն երկնից. ՟Ա. Եզր. ՟Դ. 34: *Բարիոք է անդրէն դարձընթաց արշաւանինʼʼ. իբր հարեւանցի ընթացք. Կոչ ՟Ժ՟Զ: *Արշաւանք բարբարոսաց, կամ հինից, կամ ասպատակողաց. Սահմ. ՟Թ: Յհ. կթ.: Մագ. ՟Ի՟Թ: *Ի հակառակամարտսն արշաւանք. Պիտ.: *Արշաւանօք ʼի միջոց աշխարհիս մերոյ հասանէին մեծաւ ամբոխիւ. Խոր. ՟Գ 9: *Եթող ʼի հրահանգս ասպարիսաց քոյոց արշաւանցʼʼ. յն. եթող քումդ ընթացից. Սեբեր. ՟Է: ԱՐՇԱՒԱՆՍ ԴՆԵԼ. իբր Արշաւեալ. դիմել. փութալ. *Ապրեալ ʼի ծփանաց՝ արշաւանբ դնեն յիւրաքանչիւր գաւառս. Ագաթ.: ՁԻՈՅ ԱՐՇԱՒԱՆՔ. Տե՛ս ԱՍՊԱՐԷՍ. *Մօտ եղեն ʼի գետն եփրատ իբրեւ ձիոյ արշաւանօք երկու (կամ երեք). Ագաթ.: