- ԱՒԱՆԴԱՌՈՒ
- (ուի, ուաց.) NBH 1-0390 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 12c ա. Առօղ զաւանդ ինչ ʼի պահել. *Բազում աւանդառուք զաւանդս լի զպահեստս բարձեալ՝ անդ անկանէին. Բուզ. ՟Դ. 12: *Աւանդառուք եւ պարտականք. Խոր. ՟Գ. 27: *Ոչ ʼի հաւանակցութիւն միմեանց խոնարհէին, աւանդողաւն եւ աւանդառուաւն. Սարկ. մարդեղ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.