- ԱՒԱՆԴԱՏՈՒ
- (տուի, տուաց.) NBH 1-0390 Chronological Sequence: Early classical գ. ԱՒԱՆԴԱՏՈՒ ԱՒԱՆԴԱՏՈՒՐ. Տուօղ կամ տէր աւանդի. *Ողջ անարատ յիւրաքանչիւր աւանդատուրս (կամ աւանդատուս) հասուցանել մարթասթեն. ՟Բ. Մակ. ՟Գ. 15:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
