ԱՒԱՐՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-0392 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 10c, 13c Ն. τελέω, τελευτάω finio, termino, ad finem perduco, perficio, absolvo Յաւարտ կամ ʼի կատար հասուցանել. կատարել. յանգ հանել. գլխաւորել. լմնցնել, գլուխ հանել. ... *Զգործն ʼի կատարումն աւարտեաց. Խոր. ՟Գ. 58: *Աւարտեսցես զպէտսն դուզնաքեայ ʼի վերայ բանիւ (այսինքն վերջաբանութեամբ): Բազմազան հալածանօք (զկեանս) աւարտեալ. Պիտ.: *Բանաւոր իմացուածովք աւարտել զբանսն. Խոսր.: *Զամենայն ʼի լրումն ածեալ աւարտեաց: Հրաման սոսկալի կամացն հօր յորդին աւարտեալ: Շաղկապեալ աւարտեցաւ ʼի մի բոլոր լրութիւն: Ո՜վ որքան մեծ է ʼի քեզդ աւարտեալ խորհուրդ սը՛րբուհի. Նար. խչ. եւ կուս: *Աւարտեա՛ զսա ʼի խորհըրդականութիւն մարմնոյ եւ արեան միածնիքո. Պտրգ.: *Ամենայն ընթացք շաւղաց իւրոց յոչինչ աւարտի. Կլիմաք.: *Կէտ աւարտեալ՝ է տրամխոհութեան յանգեցելոյ նշան. Թր. քեր.: