ԱՒԻՇ

(-) NBH 1-0396 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 13c գ. ԱՒԻՇ կամ ԱՒԻՇԿ, կամ ԱՒԻՇՏ, ԱՒԻՇՔ, կամ ԱՒԻԺՔ. ἱχώρ flumor serosus, cruor, sanies Հիւթ վիժելի ʼի կենդանի կամ ʼի մեռեալ մարմնոց եւ ʼի տնկոց. հոյզն պարարտ կամ իւղային անուշահոտ. եւ Շարաւ. *Աւիշն խաղայր ելանէր ʼի մարմնոց անտի. Աւս. պտմ: *Ի պատուական մարմնոյն աւիշքն որ անտի կաթեալ իջեալ էր, բազում բժշկութիւնս կատարէր. Յհ. կթ.: *Չորքեօթն յաւելուն աւիշքն ʼի բնութիւնն ըստ լուսնականին, որպէս սովորեալ է բնութիւն մարմնոյ ընդ նմա աճել, եւ ընդ նմին նուազանալ. Կանոն.: *Երրն ʼի շարաւ եւ յաւիշկ զլուծումնն յայտ առնէ. Գէ. ես.: *Փոխան բուրմանցըն նարդոսին՝ աղբք եւ աւիժք ʼի քեզ կուտին. Ուռպ. ողբ.: *Զհողեղէն մասն ʼի հող դարձեալ, եւ զջուրն ʼի յաւիշտ, եւ հուրն ʼի հրանիւթն, եւ զօգ ʼի յօդն ցնդեալ. Տօնակ.: ԱՒԻՇՔ. (2-1047) որպէս Աւիշկք չարահոտք. աղտեղութիւն. *Փոխան բուրմանցն նարդոսին՝ աղբք եւ աւիշք ʼի քեզ կուտին. Ուռպ. ողբ.: