ԱՄԲԱՍՏԱՆԵՄ

(եցի.) NBH 1-0053 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c չ.ն. Ամբաստան լինել. դատախազել. յանդիմանել կամ բողոքել յատենի. չարախօսել. մեզ դնել. վնասակար առնել. ... κατηγορέω, ἑγκαλέω, καταμαρτυρέω accuso, incuso, contra testor *Ամենայնի հասու լինել՝ զորոց մեքս ամբաստանեմք զդմանէ: Կամեցայ գիտել զվնասն՝ վասն որոյ ամբաստանէինն զդմանէ. Զոր գտի ամբաստանեալ վասն խնդրոյ իրիք իւրեանց օրինաց: Մինչեւ ամբաստանեալն յանդիման ունիցի զդատախազսն: Վասն որոյ յուսոյ ամբաստանիմ արքայ ʼի հրէիցդ: Չտաս ինչ պատասխանի՝ զի՛նչ դոքա ամբաստանեն զքէն, կամ տե՛ս քանի՛ ամբաստանեն զքէն. (յն. հակառակ վկայեն.) եւ այլն: *Զմշակին ամբաստանէ ձեռաց. Պիտ.: *Մի՛ իբր ստգտեալ իմն ամբաստաներ. Նար. *Իբրեւ զամբաստանօղ՝ պատճառս ստգտանաց ʼի վերայ դնէ. Փիլ.: Կամ հյց. խնդրով. *Ոչ երբէք չարութեամբ ամբաստանէր զայրն: Ասեմք, անհնարին է Աստուծոյ մեղս ինչ գործել, ո՛չ տկարութիւն ինչ նմա զայս ամբաստանեմք: Նոքին ինքեանք զանձինս իւրեանց ամբաստանեն: Ամբաստանէ զանժուժկալութիւն նորա. Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. ՟ա. կոր.: *Ամբաստանեցաք զառաջին նախնեացն մերոց զանիմաստասէր բարուց ախորժակս: Վասն անառակ ինչ վարուց, զոր նոքա ամբաստանեն. Խոր. ՟Ա. 20: ՟Գ. 64: *Տկար ամբաստանէ իր զաջ ամենազօրին. ՃՃ.: Հելլենաբանութիւն է ասելն. Բրս. հց. ՟Ժ՟Դ. *Նա՛ եւ Եսաւ ընդ մեծամեծ չարեացն զանժուժկալութիւնն ամբաստանեալ եղեւʼʼ. այս ինքն որպէս զմեծամեծ չարեաց՝ վասն անժուժկալութեանն: