- ԱՄԲԱՍՏԱՆ
- (ի, աց.) NBH 1-0053 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 10c, 12c, 13c ա. κατήγορος accusator Դատախազ, համայն՝ իրաւացի կամ անիրաւ փաստ բերելով յատենի ընդդէմ այլոյ. չարախօս. ոսոխ. ... *Վասն որոյ մատուցեալ ամբաստանքն՝ եւ ոչ մի ինչ վնաս (այս ինքն փաստ) չարութեան ʼի մէջ բերէին. Գծ. ՟Ի՟Ե. 18: *Զի թէ չէր զամբաստանն սպանեալ, նաեւ յայտնէր իսկ ոչ այնչափ յանդգնութիւնն. Ոսկ. մ. ՟Բ. 23: *Մի՛ զամբաստանի կամ զդատախազի միայն լուիցէ զբան: Սովորութիւն կալան ամբաստանք եւ դատախազք ʼի վարձու խօսել նոցա: Ամբաստանաց եւ դատախազաց եւ տէր իսկ խրատ տայ. Մխ. դտ.: *Զարիւն մեծին Աստուծոյ ամբաստան իմն իրաւացի առաջի իմ տարածանեն. Նար. ՟Հ՟Թ: Եւ իբր ամբաստանական. *Մատուցանէր եւս (Վահան) ամբաստան գրգռութիւն զարքայէն հայոց Արշակայ. Բուզ. ՟Դ. 50: գ. ԱՄԲԱՍՏԱՆ տանք գ. Տ. ԱՄԲԱՍՏԱՆՈՒԹԻՒՆ. κατηγορία accusatio *Զիա՞րդ ապա նա մեզ դատախազ կայ ամբաստանի. Ոսկ. ես. ՟Խ: *Եդաք վասն այնոցիկ՝ որ սիրեն զամբաստանս. Եւս. պ. ՟Զ. 34: *Հնարէին՝ թէ գուցէ յայսմիկ տեղի գտցուք ամբաստանաց. Ոսկ. ՟բ. կոր.: *Ցածուցանել զամենայն բարկութիւն եւ զվնասակար շարժմունս, որ ամբաստանօք լի է. Յճխ. ՟Ժ: չ. ն. ԱՄԲԱՍՏԱ՛Ն ԵՄ, ԼԻՆԻՄ. Տ. ԱՄԲԱՍՏԱՆԵՄ. չ. ն. ἑντυγχάνω, κατηγορέω, καταλογέω accuso, maledico *Եթէ զքէն ամբաստան լիցին դոքա, դատաստան յիրաւի կալցուք: Մի՛ ոք իշխեսցէ ամբաստան լինել վասն դորա: Թէպէտ եւ բազումք էին յանօրինաց անտի ամբաստան զնմանէ: Վասն սորա ամենայն ժողովք հրէից ամբաստան եցեն ինձ յԵրուսաղէմ: Ամբաստան լինի Աստուծոյ զԻսրայէլէ: Ամբաստան եղեն զժողովրդենէն: Ամբաստան լինէին զնմանէ ընկերքն իւր առ Անտիոքոս: Զորոց սոքա ամբաստան լինին զինէն. եւ այլն: *Ամբաստան առ արքայի լինի. Յհ. կթ.: *Անողորմածութեան նորա ամբաստան լինիցի. ՃՃ.: Կամ հյց. խնդրով. *Արդ նոքա զայս պատճառս մահապարտ առնելոյ ամբաստան եղեն. Իգն.: *Զոր եւ Յովհաննէս ամբաստան լինի. Գէ. ես.: *Ամբաստան լինել զառիթ երկայն կենացս. Իսիւք.: *Եթէ ամբաստան լինիս զմեղս քո, ունիս մխիթարութիւն. Ոսկ. ՟ա. կոր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.