- ԳՕՏԻԱԾՈՒ
- (ուի, ուաց.) NBH 1-0589 Chronological Sequence: Early classical ա. Որ անձամբ անձին գօտի կամ կամար ածէ ընդ մէջ. որպէս պատանի, երիտասարդ ժիր, գօտեւոր. ... *Եւ ելին յամենայն գօտիածուաց եւ ʼի վերʼʼ. յն. յամենայն գօտեւորելոց զգօտի եւ ʼի վեր. ՟Դ. Թագ. ՟Գ. 21:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.