- ԴԻԱԿԻՐ
- (կրի, րաց.) NBH 1-0622 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 10c, 12c, 13c ա. Կրօղ կամ բարձօղ զդի. մեռելակիր. մանաւանդ նմանութեամբ. *Դիակիր դագաղօք. Յհ. կթ.: ՃՃ.: *Խառնուած բաղկացեալ յոգւոյ եւ ի մարմնոյ՝ դիակիր է (հոգին՝ մարմնոյ): Գինեզինութեամբք եւ խոհակերութեամբք՝ դիակիր եմք մարմնովս (որ ուտէ զկենդանիս). Փիլ. լին.: *Հոգի մեռեալ ի մեղաց անտի՝ ի մարմինն եդեալ կայ իբրեւ ի շիրմի, եւ նա դիակիր շիջի զօրէն անասնոց: Մեղաւորքն իբրեւ դիակիրս շրջին. Սարգ. յկ. ՟Գ: եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Թ: *(Ծերն) դիակիր ինքեան, եւ կենդանւոյն մեռեալ. Լմբ. սղ.: *Ցորչափ չէ շնչաբերեալ սաղմն, դիակիր է մայրն. Տօնակ.: *Զդիակիր մայր կենսակիր առնէ. Վրդն. ծն.: *Չէր արժան դիակիր լինել կենացն մայրն մարիամ կոյս. Վրդն. աւետար.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.