- ԴԻԱԿՆ
- (կան, կունք, կանց.) NBH 1-0622 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 12c գ. νεκρός, τεθνικῶς mortuus, κώλα corpora Դի. շաղիղ. մեռեալ. մարմին մարդոյ վախճանելոյ. արձան կործանեալ կամ փշրեալ. մեռել. լեշ .... Տե՛ս ՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Ե. 46: ՟Լ՟Ա. 8: ՟Գ. Թագ. ՟Ժ՟Դ. 11: Տոբ. ՟Ա. 21: *Արկից զդիս ձեր զդիակամբք կռոց ձերոց. Ղեւտ. ՟Ի՟Զ. 30: *Արար դիակն անթուելի. Շ. եդես.: *Զդիակն բելայ պաճուճեալ իմն դեղովք: Դիակամբք թշնամեաց լցին զդաշտն ամենայն. Խոր. ՟Ա. 10: ՟Գ. 37: *Եկեալ անկաւ առ ոտս դիականն (ալեքսիանոսի). Ճ. ՟Ժ.: *Ողորմելի տեսլեամբ անկեալ դիակունս ի վերայ դիականց. Ղեւոնդ.: *Ի մերձենալ խաչին իսկ եւ իսկ ի դիակն՝ յարեաւ ի մեռելոց. Ճ. ՟Ժ.: ա. Իբր ա. Դիակնացեալ. ասի զանկենդան չաստուածոց ի գիրս Մծբ. եւ Եփր. *Զդիս դիակունս: Դիոց կամ դից դիականցʼʼ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.