- ԱՄՕԹԱՆՔ
- (նաց.) NBH 1-0078 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c գ. Ամօթ, եւ իրք ամօթոյ. ամօթալիք. գարշելիք. ծանականք. առականք. անվայելչութիւն. խայտառակութիւն. խպնելիք. ... ἁσχημοσύνη turpitudo, αἱσχύνη pudor, ignomina, dedecus, τὸ αἱσχρόν turpe probrosum *Զի մի՛ մերկ շրջեսցին, եւ երեւեսցին ամօթանք իւրեանց. Յայտ. ԺԶ. 15: *Մինչ մերկ են միտքն յիմանալոյն, եւ զգայութիւնն ʼի զգալոյ, ոչ ինչ ունին ամօթանս. իսկ յորժամ սկսցին հասանել եւ զգալ, յամօթանս եւ ʼի թշնամանս լինին: Որ ըստ ամօթանացն է: Ոչ ինչ այսպէս ամօթանս վարկանիմ. Փիլ. այլաբ.: *Ոչ ամօթանաց ինչ էր գործն, զոր գործէր: Չասաց, թէ ամօթանք է նոցա պահելն, եւ սոցա ոչ պահելն: Զամենայն առնել ʼի փառս, եւ վճարիլ յամենայն ամօթանաց: Ամօթանա՞ց ինչ իցեն այսպիսի կապանք. Ոսկ.: *Զամօթանացն յայտ երեւակի գիտութիւնն աներեւելիս պարտ էր առնել. Պիտ.: *Զվերջինն համբուրեցի ամօթանս անպարուրելիս: Ամօթանաց ցոյցք. Նար. ԻԴ. ԽԸ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
