- ԱԶԴ
- (-) NBH 1-0008 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 11c գ. ԱԶԴ αἵσθησις , sensus, sensio, instinctus, monitum. որ եւ Ազդումն, Ազդեցութիւն. Զգացումն. իմացումն. իմաց. տույ, հէսս *Յորժամ զերծանիցին ʼի վշտացն, առնուցուն զազդ բարերարութեանն. Ոսկ. մ. ՟Բ. 3: *Որովք հանդերձելոց իրիք իրաց ազդ լինիցի նոցա: Որպէս յԱստուծոյ տեսչութենէն ազդ լինի առ ամենեսեան. Եզնիկ.: Լաստ. ՟Ի՟Գ: *Զննելի հուրն մերձեցաւ ʼի մարմինս, եւ ազդ ինչ հրոյ ոչ եցոյց: Ազդ ետուն, ժողովեցան: Ո՞վ իցէ որ ազդ տացէ՝ գուշակ լինիցի անգեղց զմահուանէ մարդկան. Ոսկ. ես. ՟Զ: Եփր. դտ.: Վեցօր. ՟Ը: ԱԶԴ ԱՌՆԵԼ. ἁναγγέλλω, διαγγέλλω, σημαίνω denuntio, indico, significo Զգացուցանել. զեկուցանել. ծանուցանել. նշանակել. իմացնել, հասկըցնել. խապէր վէրմէք, խշարէթ՝ իֆատէ էթմէք *Ազդ առնիցէք բարբառով փողոյ: Եթէ ազդ արարեալ էր ինձ, առաքէի զձեզ ուրախութեամբ: Ազդ արարին ʼի տուն թագաւորին ʼի ներքս: Որ ինչ ʼի սկզբանէն էր, ո՞ ազդ արասցէ ձեզ: Յորժամ գտանիցէք, ա՛զդ արասջիք ինձ. եւ այլն: *Ազդ առնէ առ գլխաւորս պարսից. Լաստ. ՟Թ: *Ազդ արարեալ առ Շապուհ զամենայն. Խոր. ՟Գ. 37: *Գլխաւորն ազդ՝ կամ ոտամբ կամ ձայնիւ առնիցէ. Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Դ: Հռչակեալ. տօնախմբել. *Ա՛զդ արասջիք զյիշատակ սրբոյն Սարգսի. Շար.: Յորմէ ԱԶԴԱՐԱՐՈՂ, իբր Մեծաձայն եւ ազդոյ. *Քարոզէր յանապատի ազդարարող բարբառովն: Ազդարարող բարբառովն լնու զտիեզերս. Շար.: Յհ. իմ. եկեղ.: ԱԶԴ ԼԻՆԵԼ. Յայտ լինել. լու լինել. պատմիլ. իմացուիլ. պույուլմագ, խապէր օլունմա ըստ յն. ասի եւ նշանակել. գիտակ լինել. զգալ. տեղեկութիւն առնուլ. եւ այլն. *Ազդ եղեւ մուրթքէի բանս այս: Ազդ եղեւ ինձ վասն ձեր: Ազգ եղեւ մակաբայեցւոցն պաշարումն ամրոյն: Ազդ եղեւ նմա վասն յուդայեանց ʼի կողմանցն շամրտացւոց: Իբրեւ ազդ եղեւ նենգութեան յայրդ լինելոյ ʼի նոցանէ: Գուցէ ազդ լինիցի զմէնջ ʼի գէթ. եւ այլն: ՅԱԶԴՈՋ. Փոխանակ գրելոյ ՅԱՍՏՒՈՋ. այս ինքն յառոյգ հասակի. ʼի ժրութեան. յառուգութեան. *Այլ արդ մանկացի՛ր, եւ համարեա՛ զանձնդ յազդոջ: Ոգիքն առաւել ʼի ծերութեանն առողջանան. յայնժամ առաւել յազդոջ լինին. Ոսկ. եբր. ՟Է:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.