- ԹԱՓՈՒՄՆ
- (փման.) NBH 1-0802 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 8c, 9c, 11c, 14c գ. Թափելն, եւ իլն. իբր Դատարկումն. հեղումն ʼի դուրս. պարպիլը, վոթիլը. կամ Ծախումն. մէկ դիէն պակսիլը. *Հա՛րկ է կա՛մ թափմանն փոխանակ ʼի ներքս բերել զհաւասարս, կամ լուծանիլ կենդանւոյն: Պիտոյ է մարդոյ կերակուր եւ ըմպելի վասն թափման: Ըստ թափման կերակրոց. Նիւս. բն.: Սանահն.: (որպէս ասի եւ Թափել զաւելորդս որովայնի): *Կերակուր արծաթասիրացն՝ ցանկութիւն շահիցն է. վասն այսորիկ յափշտակութիւն ընչիցն որպէս զթափումն արեան՝ զմահ ʼի վերայ բերէ նոցա. Ոսկիփոր.: Իբր Զերծումն. զերծուցիչ. խալըսում, խալըսօղ. *Նեղելոցս թափումն. Եպիփ. խչ.: (կամ նեղելոց սթափումն): ԹԱՓՈՒՄՆ. ταπείνωσις, κένοσις humiliatio, exinanitio, evacuatio Ունայնացուցանելն զանձն. նուաստակերպութիւն ʼի մարդեղութեան. խոնարհութիւն. *Յիշեցուցանելով զհարսնանալն Քրիստոսի, զնորայն վասն մեր զթափումն. Խոր. հռիփս.: *Սակս տնօրինական եւ վասն մեր թափմանն մինչեւ ʼի ծառայի կերպարանն. ՃՃ.: *Անայլայլապէս եւ անշփոթաբար կցորդ եղեւ մեզ, ոչ ինչ կրելով ʼի գերալրութիւնն իւր առ ʼի յանբարբառելւոյն թափմանէ. Դիոն. ածայ.: *Ընծայեցէ՛ք զմարմնոյ զթափումն, զոգւոյ ʼի վեր ելս. Ածաբ. ի կիպր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
