ԻՆՔՆԱԿԱՑ

(-) NBH 1-0858 Chronological Sequence: Early classical, 12c ա. Ինքնակայ. ինքնեղ. եւ Ինքնագոյ. անեղ. *Յայտնի ցուցանէր՝ եթէ ոչ նքնակաց ինչ իցեն, այլ է ոնմ՝ որ ունի եւ վարէ զամենայն: Զի մի՛ ʼի յորինակեալ ընթացիցն ինքնակաց նչ կարծիցեն զարարածս. Ոսկ. ես.: *Մի է յիւրմէ նքնակաց, եւ ոչինչ յումեքէ ընկալեալ. Սեբեր. ՟Ա: *Երկու արմատս բարւոյ եւ չարի ասէ. եւ զայն ոչ յղութեամբ եւ ծննդեամբ, այլ ինքնակացս: Ամենայն ինչ որ չէր եղեւ, արարած է, եւ ոչ ինքնակաց պատճառ ամենայնի. որոյ ոչ յղումքէ եղեալ, այլ ինքն ինքնակաց առաջին գտեալ. Եզնիկ.: *Անեղ եւ ինքնակաց ասեն զաշխարհս. Սարգ. ՟բ. պ. ՟Է: ԻՆՔՆԱԿԱՑ. որպէս αὑτόματος sponte agens, fortuito eveniens. ինքնակամ. ինքնին շարժեալ կամ ʼի վեր երեւեալ, կացեալ յեղակարծուց. *Երեւէր նոցա ինքնակաց խարոյկ. Իմ. ՟Ժ՟Է. 6: