ԻՒՐԱՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 1-0875 Chronological Sequence: Unknown date, 10c, 12c, 14c ն. οἱκειοῦμαι suum facere. ի՛ւր առնել. ինքեան սեպհականել յանձն իւր առնուլ. յինքն գրաւել. ընտանեցուցանել կամ վերագրելեւ ընծայել անձին իւրում. տիրել. ... *իւրացուցանէ հոգին զամենայն ինչ զմարմնոյն: Իւրացուցանէ բանն զորս իւրոյն մարմնոյ էր. զի իւր՝ մարմինն, եւ այլոյ ուրուք էր: Մի՛ զարմանար, թէ զմարմնոյ տկարութիւնս իւրացուցանել ասեմք նմա մարմնով. Պրպմ. ՟Ը. եւ ՟Լ՟Թ: *Զամենայն կիրս մեր իւրացոյց բաց ʼի մեղաց. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա: *Մի՛ պարծեսցի բանսարկուն վանեալ զքո ստացեալս իւրացուցանել. Նար. ՟Հ՟Ը: *Յափըշ տակելով իւրացուցանեն զօտարին. Բրսղ. մրկ.: *Տիրէ աղուանից, եւ եկեալ ʼի պարտաւ՝ իւրացուցանէ իսկոյն. Կաղանկտ.: